عاطفه ترکاشوند، سفیر اهدای عضو:
یادش بخیر! چقدر زود ۱۰ سال گذشت.
یادم نیست اولین بار که تصمیم گرفتم داوطلبانه در این زمینه فعالیت کنم .دقیقاً به چه چیزی فکر میکردم. ولی خوب یادمه که چقدر هیجان داشتم چون ورود به این کار داوطلبانه برای من ارزش زیادی داشت. الان خدا رو شکر میکنم که اون روز تصمیم گرفتم «سفیر اهدای عضو» باشم و شاهد ایثار خانوادههای اهداکننده و زندگی متفاوت افراد بعد از پیوند.
جایی نوشته بود:
خط آخر زندگیمان را خودمان بنویسیم.
خدا کنار دستخط ما آفرین خواهد نوشت!
شما هم برای خط آخر زندگیتون میتونید ، بخشش و شال سفید رو انتخاب کنید
تاثیر مثبت این کار در زندگی من ، گرفتن «هزاران آفرین» از خدا بود.