روشی که پس از توقف پمپاژ خون توسط قلب، آسیب سلولی را معکوس می‌کند، ممکن است نتیجه در پیوند اعضای بیشتر و درمان‌های بهتر برای حملات قلبی و سکته شود و حتی یک روز جان افرادی را که در حال حاضر مرده تلقی می‌شوند، نجات دهد.

این روش که تاکنون روی خوک‌ها آزمایش شده است، شامل اتصال یک حیوان به پمپی است که به بدن آن‌ها یک جایگزین خون مصنوعی حاوی اکسیژن و مخلوطی از مواد شیمیایی دیگر وارد کرده و باعث  جلوگیری از مرگ سلولی و ارتقای فرآیندهای ترمیم  می‌شود. ما نشان داده‌ایم که سلول‌ها به همان سرعتی که تصور می‌کردیم نمی‌میرند که این فرصت‌هایی را برای مداخله باز می‌کند. ما می‌توانیم سلول‌ها را متقاعد کنیم که نمیرند.» در حال حاضر، افرادی که قلبشان از کار می‌افتد ممکن است به دستگاه‌های قلب و ریه متصل شوند که به خون آنها  اکسیژن می‌دهد، دی اکسید کربن را از آن خارج می‌کند و آن را در سراسر بدن پمپ می‌کند. اما اگر قلب فردی در حالی که خارج از بیمارستان است از کار بیفتد، سلول‌ها و اندام‌های او به سرعت در اثر کمبود اکسیژن آسیب می‌بینند و شانس زنده ماندن او به شدت کاهش می‌یابد. خون آنها در اثر تجمع CO2 اسیدی‌تر می شود و بسیاری از مواد مضر آزاد می‌شوند. جان دارک از دانشگاه نیوکاسل در بریتانیا که در این کار نقش داشته است، می‌گوید: «خون پر از انواع اجزای مضر است. سیستم جدید که OrganEx نام دارد، خون حیوان را به نسبت 1 به 1 با یک جایگزین خون مصنوعی رقیق می‌کند که اکسیژن را حمل می‌کند، اسیدیته مناسبی دارد و دارای سطوح مناسب الکترولیت‌ها و سایر مواد بیوشیمیایی است. همچنین به آن 13 دارو اضافه شده است. اینها یا داروهای موجود یا داروهای آزمایشی هستند، از جمله ترکیباتی که خون را رقیق می‌کنند تا از انسداد رگ‌های خونی کوچک توسط لخته‌ها جلوگیری کنند، داروهایی که روند مرگ سلولی به نام نکروپتوز را مسدود می‌کنند و سایر داروهایی که اثرات ضدالتهابی دارند. جایگزین خون غیرمعمول نیز هست چرا که حاوی گلبول‎های قرمز نیست، که معمولاً اکسیژن متصل به پروتئینی به نام هموگلوبین را حمل می‌کنند. در عوض، این مایع حاوی ترکیبی به نام Hemopure هست؛ نوعی هموگلوبین  که از خون گاو به دست می‌آید. در سال 2019، Vrselja و تیمش گزارش دادند که سیستم آنها می‌تواند نشانه‌های مرگ سلولی را هنگامی که به مغز خوک‌ها متصل می‌شود، چهار ساعت پس از قطع سر خوک‌ها معکوس کند. در جدیدترین مطالعه، آنها می‌خواستند ببینند آیا این مایع می‌تواند به جبران آسیب‌هایی که پس از مرگ در سایر اندام‌ها رخ می‌دهد کمک کند و آن را در کل بدن آزمایش کنند.

خوک‌ها را با بیهوشی عمومی خوابانده و برای کنترل تنفس آنها دستگاه تنفس مصنوعی قرار دادند. سپس قلب آنها با برق متوقف شد و ونتیلاتورها خاموش شدند، در این مرحله آنها به طور معمول مرده در نظر گرفته می‌شدند. پس از 1 ساعت، درمان برای بازگرداندن عملکرد سلول آغاز شد. شش خوک به سیستم OrganEx و شش خوک دیگر به عنوان مقایسه به یک دستگاه معمولی قلب و ریه متصل شدند و دمای بدن هر دو گروه به 28 درجه سانتیگراد کاهش یافت تا به کاهش آسیب کمک کند. سه گروه کنترل دیگر وجود داشت که در آن به حیوانات هیچ درمانی داده نشد. پس از 6 ساعت، میزان جریان خون با تزریق رنگ و انجام اسکن از حیوانات اندازه‌گیری شد. خوک‌هایی که تحت درمان OrganEx قرار گرفتند، خون بهتری در اندام‌هایشان نسبت به حیواناتی که روی دستگاه قلب و ریه قرار داده بودند، داشتند، که در آن‌ها بسیاری از رگ‌های خونی کوچک‌تر فرو ریخته بودند. آزمایش‌های روی سلول‌ها و نمونه‌های بافت حیوانات ، با اندازه‌گیری معیارهایی مانند میزان گلوکز که نشان داد که آنهایی که تحت درمان با OrganEx قرار گرفتند، مرگ سلولی کمتری داشتند و عملکرد سلولی‌شان احیا شده بود. این تیم می‌گوید اولین استفاده کابردری از این سیستم ممکن است در حفظ سلامت اعضای پیوند برای مدت طولانی‌تری باشد تا بتوان آنها را بین اهداکنندگان فوت شده و افرادی که به آنها نیاز دارند جابجا کرد. پیتر فرند از دانشگاه آکسفورد می‌گوید که نتایج اولیه امیدوارکننده است، اما بهترین راه برای سنجش سلامت اعضای بدن حیوانات پیوند آنها به حیوان دیگری است. او می‌گوید: «این به شما این امکان را می‌دهد که ببینید  آیا این روش کار می‌کنند یا خیر. "اگر به دنبال پیوند کردن هستید،  عضوها را پیوند بزنید." این سیستم همچنین می‌تواند به طور بالقوه برای کمک به افرادی که حملات قلبی یا سکته مغزی داشته‌اند - زمانی که خون‌رسانی به قلب یا مغز به ترتیب کاهش می‌یابد - با تزریق مایع شفابخش به هر یک از این اندام‌ها مورد استفاده قرار گیرد. فرند می‌گوید: «اگر این روش در احیای عضوی که آسیب کشنده‌ای متحمل شده موفق باشد، بسیار هیجان‌انگیز است. استفان لاتام، یک متخصص اخلاق در دانشگاه ییل که بخشی از این تیم تحقیقاتی بود، می‌گوید که استفاده اساسی‌تر از تلاش برای «معکوس کردن مرگ» - به عنوان مثال، در درمان کسی که مدتی پس از توقف قلبش به دلیل غرق شدن -  در آینده‌ای بسیار دورتر می‌تواند ممکن باشد. او می‌گوید: «آزمایش‌های بسیار بیشتری لازم است. این ماده پرفیوژن باید با بدن انسان سازگار شود. و باید به این فکر کنید که یک انسان در چه وضعیتی قرار دارد. اگر به آنها ماده‌ای بدهید که بخشی از آسیب را معکوس کند، اما نه همه آن، این می‌تواند عامل اتفاق وحشتناکی باشد.»

منبع
Nature, DOI: 10.1038/s41586-022-05016-1

#من_هم_یک_جانبخش_هستم

انتهای پیام//